برای تکمیل سفره مزین به خورشت‌ها و کباب‌های مختلف بدون شک به غیر از نان چیزی جز پلو به ذهن نمی‌رسد که حاصل دم کردن برنج است. تعبیر و جمله‌ای جالب در مورد این محصول کشاورزی وجود دارد که به آن گیاه سر در آتش و پا در آب گفته می‌شود از ظاهر کلام مشخص است که گیاهی است که تقریباً در مناطق گرم اما پرآب می‌روید، یکساله است که به وسیله نشا و در زمین‌های کشاورزی مملو از آب کاشته می‌شود، ارتفاعش به حدود یک متر یا کمی بیشتر می‌رسد و خوشه میبندد. بعد از آن نیاز به شالکوبی و فرآوری دارد تا به دست ما برسد.
بسیاری فکر می‌کنند کشت این محصول تنها مختص مناطق شمالی کشور است اما باید گفت که جنوب هم از آن بی بهره نیست و عنبربو یکی از انواع برنج ایرانی با کیفیت است که در شهرستان سیروان استان خوزستان و مناطق مختلف آن کشت می‌شود. استقبال از این محصول به دلیل طبع گرم آن است. نکته جالب تر آنکه تفاوتش با دیگر همنوعانش در سبک بودن است که معده و دستگاه گوارش را در هنگام هضم اذیت نمی‌کند.
نکاتی برای پخت برنج عنبربو:
غذاهای ایرانی هر کدام قلق خاصی در هنگام پخت یا سرو دارند که آگاهی از آنها کمک می‌کند سفره‌ای چشم نوازتر و غذایی دلچسب و باب میل تهیه گردد، چند نکته نیز هست که هنگام پختن این برنج باید توجه کرد تا نتیجه مطلوب‌تری داشته باشید:
- زمان مناسب برای خیساندن قبل از پخت یک تا دو ساعت است.
- این نوع برنج به دلیل داشتن لعاب زیاد در هنگام پخت برای آبکش کردن مناسب‌تر از دمپخت کردن آن است زیرا لعاب در هنگام تهیه به صوررت دمپخت کردن باعثت چسبیدن دانه‌های برنج به هم می‌گردد، البته با هر دوشیوه هم طبخش ممکن است.
- نکته دیگر برای جلوگیری از آفت زدن و خراب شدن بهترین روش نگهداری در گونی نخی و جای خنک و تاریک و خشک است.
